Ukryta kamera

F: Hm... Nudno tu jakoś. Może zrobimy jakiś kawał Alexowi? W końcu należy mu się jakiś "chrzest".
M: No nie wiem, chcesz go aż tak zniechęcić?

F: Proszę, proszę, proszę! To będzie tylko zabawa!
M: Niech będzie. Mam nawet pewien pomysł <złośliwy uśmieszek>.

M: Słuchaj, musimy pożyczyć... I wtedy on... A my też...

F: O, Alex jest na górze!
M: Alex! Many iść na zdjęcia, zejdź na dół!

A: Cześć! Zdjęcia teraz? Dziwne. Ale niech będzie, już idę.

<Porozumiewawcze spojrzenia>

M: Nawet ubrania są już przygotowane.
F: Te... narzędzia tortur, znaczy buty, też są.

 A: Widzę tu same sukienki, ale gdzie są ubrania dla mnie?
M: Cóż, trzecia sukienka jest dla ciebie.

A: Co?! A te buty? Zabiję się na obcasach!
F: Nie gadaj, tylko idź się ubierać.

*Kilkanaście minut później*

A: Wy mnie naprawdę nie znosicie, co? I ten kolor. Ohyda. 

M: Nie narzekaj i uśmiechnij się, bo...

F: Jesteś w ukrytej kamerze!

A: (do mnie) Wiedziałaś o tym? 

Ja: Umm, no tak. W zasadzie, to Miyuki mi powiedziała...

A:No dobra, uznajmy, że wam wybaczam. 

M: Mamy już dwie korzyści, bo udał nam się kawał i Fleur założyła sukienkę!
F: Cicho tam. Tylko dlatego, że sytuacja tego wymagała.
J: Hej, naprawdę chciałam zrobić takie zdjęcia. Słodko to wygląda. Może ustawicie się jeszcze raz?
A: CO?! NIGDY W ŻYCIU!

M,F,J: Hahahahahahahahaha!

A: Dziewczyny...

Ot i cała historia. Cóż, jakoś trzeba było przywitać nowego ;)

Do zobaczenia!