Budzimy się do życia... Albo nie.

Jak widać, ostatni post został napisany w sierpniu. I raczej nie zanosi się na specjalną poprawę częstotliwości. ale może coś uda mi się od czasu do czasu wstawić. Nie mam specjalnej ochoty, ani pomysłów na zdjęcia. Zobaczymy, jak to będzie.
Z wieści okołolalkowych: Sprzedałam Alexa i mam nadzieję, że tam gdzie go wysłałam będzie bardziej uwielbiany niż tutaj ;p. Poza tym, Miyuki ma jakiś problem z szyją, chyba będę musiała ją rozkręcić i sprawdzić, jak się sprawy mają. Haru mimo braków w garderobie nadrabia urodą i oficjalnie dzierży tytuł najbardziej fotogenicznej lalki ze wszystkich, które mam. Ale nadal jest humorzasty, żeby nie było za łatwo. Można mu to wybaczyć ;).

Do zobaczenia! Kiedyś.

Leniwce

 A: Cześć, pół roku nas nie było, już jesteśmy. Nic się nie zmieniło, bo tu się nigdy nic nie dzieje.
M: Nie zaczynaj tak, najpierw można by się przywitać. Poza tym, tutaj czasami coś się dzieje. Nie... zawsze, ale jednak. Muszę ci jednak przyznać, było nudno.

A: Trochę głupio, że tak wyszło, bez zapowiedzi, bez niczego...
M: Jakby Ona chociaż nas z półki zdjęła. Nic z tego. Testy, testy i po testach, a do dzisiaj siedzieliśmy bezczynnie.

M: Ale niektórym ta bezczynność chyba nie przeszkadzała.

 M: Patrz, dalej siedzą. My próbujemy coś zrobić, wytłumaczyć się. Do nich nic nie dociera.
A: Jakbyś ty sobie kogoś znalazła, to byś nie narzekała.
M: Cicho! Nie o tym mówimy.

H: Mówię ci, że tę walizkę zgubili na lotnisku, nigdzie jej nie zostawiłem.
F: Haha, jasne, już ci wierzę. Ty nigdy niczego nie gubisz.

Tak, leniwce (sztuk 5) wracają po półrocznej przerwie spowodowanej moimi egzaminami gimnazjalnymi (tfu!). Teraz już wszystkie tego typu "przyjemności" mamy za sobą. Z regularnością wpisów będzie jak zwykle ;). W każdym razie zapraszamy ^^.
Do zobaczenia!